İslam coğrafyalarının durumu içler acısı. Büyük bir çoğunluğu ilim, irfan ve medeniyet göstergesi değerlerden uzak, aralarında çıkan olaylarda her gün yüzlerce insanın ölebildiği bazen yerel, bazen gurup üstünlüğüne dayalı, bazen mezhebi, bazen milliyetçi unsurların etkisi ile yapılanmış örgütlerle donatılmış bir örgüt çöplüğü konumundalar. Bu örgütlerin pek çoğu bölgelerinde bir hak ihlali ve belki de haklı bir sebeple ortaya çıkıyorlar ama bunun akabinde bir çok haksız uygulamalar içine girip çekinmeden müslüman kanı akıtabiliyorlar. Kendi milletine ve inancına bu yöntemleriyle en doğru hizmeti yaptıklarını düşünüyorlar ve karşılarındaki diğer gurupları da vatan haini ve batılılarla işbirliği içinde olmakla suçlayabiliyorlar. İşin üzücü yanı doğru bir inceleme yaptığınızda bu örgütlerin kumanda merkezlerinin hep dışarlarda, gayrimüslimlerin elinde olduğu görülüyor. ABD eski Dışişleri Bakanı Kissinger halbuki bir beyanatında "Bundan sonra savaşlar müslümanların kendi aralarında olmalı." diye beyan etmiş kendi niyetlerini açıkça belli etmişti. İslam düşmanlarının bu arzularının yerine gelebilmesi için ellerinden geleni yaptıklarından ve bundan sonra da yapacaklarından hiç kimsenin şüphesi olmamalı. Burdaki üzücü manzarayı iyi okuyabilmek ve tüm müslümanlar adına bu ızdırabı hissedebilmek lazım . İslam ülkeleri özellikle Ortadoğu kaynatılan kazan... Her gün can pazarı yaşanıyor, bombalar patlıyor, silahlar sıkılıyor, bir mezbaha gibi kan akıtılıyor...Müslüman müslümanın kanını içiyor, her türlü ajan ve fitne faaliyetine açık, baskıcı rejimlerin zülmünde, iç çatışmalar yaşayan bu müslüman coğrafyalarındaki insanlar özellikle kadın ve çocuklar bu çağda kesinlikle yaşanmaması gereken bir korku, açlık, yokluk ve zulüm içinde yaşıyorlar. Oysa güzel dinimizin emri ve Peygamberimizin metodu bu mu? "İki Müslüman biribirine kılıç çektiği zaman, öldüren de ölen de cehennemdedir." Hadis-i Şerif "Sen mü’min olmaları için onlara zor mu kullanacaksın." Ayet (Yunus 99) "Dinde zorlama yoktur.Artık hak ile batıl biribirinden iyice ayrılmıştır." Ayet (Bakara 256) "Onlar sözü dinlerler ve en güzeline uyarlar." Ayet (Zümer 18) "Sen ancak hatırlatıcısın, onlara zor kullanacak değilsin." Ayet (Gaşiye 21/22) "Bundan sonra herkes dilediğine tapar" Ayet(Zümer 16) Görüldüğü üzere yaşanılan manzaraların, yapılanların dinimizle hiç bir alakası yoktur, olamaz. Allah’ın emri ve Peygamberimizin metodu tebliğdir. İnsanlara doğruları anlatmaya çalışmayan, insana saygı duymayan, yetim çocuğun başını okşamayan, karıncayı bile incitmekten çekinmeyen hasılı insani olmayan hiç bir yaklaşım İslami olarak sunulamaz, sunulmamalıdır. Şer şebekelerinin ağına düşmüş, aslında İslam düşmanlarının kumanda ettiği,merhamet ve şefkatten uzak, her gün müslüman kanı akıtan bu akımlara kapılan insanlar şefkat ve merhamet Peygamber’inin ümmeti olabilirler mi? Sade kan akıtarak değil müslüman inancına sahip hiç bir insan ajan ve provakatif faaliyetlerle de müslümanın aleyhine olacak durumlar içinde olamaz, olmamalıdır.İslam tarihindeki savaşlar tebliğ engellendiğinde zalimlerle ve İslam düşmanlarıyla ve genellikle de karşı müdahale sonucu yapılmıştır. Şu an ise zalimlerin ve İslam düşmanlarının tasarladığı oyunlarla müslüman kardeşlerine tezgah kuran, müslüman kanı akıtan çeşitli guruplar kendilerini İslam’a ve Müslümana hizmet ediyor olarak takdim ediyorlar. Müslüman ülkeler bu şer şebekelerinden temizlenmediği ve biribirini seven, biribirine yardımcı olan, yapıcı bir mantığa varamadığı müddetçe müslümana rahat yüzü yoktur. Müslüman kendisinin bağlı olabileceği en güzel örgütün İslam ve O’nun bize sağladığı İslam kardeşliği olabileceğini bilmeli, gerçek liderinin de Peygamber Efendimiz olduğunu bilmeli ve O’na muhalif olabilecek hiç bir hal içinde olmamalıdır. Müslüman, bu zorlukları ancak ilim, irfan ve salih amelle yenebilir. Silahımız kalem ve kelam olmalı; tüm dünyanın ihtiyacı olan yeni bir İslam medeniyetinin sevgi, şefkat ve merhamet dolu yüksek insanlık erdemlerini tüm dünya insanlığı ile buluşturabilmek azmi ve gayreti içinde çalışmalıyız.