Kayıp bir oyuncuydum hayat yolunda
Bir gömlegim bir pantlonum vardı
Birde yüreğimde katıksız sevdam
Mutlu haykırışım gülen gözlerim
İnsanlar göründüğü gibiydiler
Yaşamak vardı hep hayellerimde
Bir şeyler oldu her şey degişti
Kaç defa pişman oldum doğduğuma
Çok kez uyanmak istemedim uykudan
Hayat kuyusundan kovam boş çıktı
Şimdi çürümüş saatlerimi yaşıyorum
Hayattan uzak canımdan bezmişim
Dilimde suskunluk içimde burukluk var
Çatlamış sussuz topraklar gibiyim
Omuzumu dayadığım ağaçlar kurudu
Elim de tuttuğum güllerim soldu
Umutlarımı fırtınalar yıkıp geçti
Ne yazın sıcaklığı kaldı içimde
Nede sonbaharın sarı yaprakları
Gönlüm dal dal kırıldı bugün
Rüzgarda savrulan kağıt parçası gibiyim
Dönüşü olmayan bir yola girmişim
Ölümü beklerken azrail unutmuş diyorum
Korkmuyorum hergün bin kere ölüyorum
Adresimi şaşırdı diyorum
Sesli sesli gülüyorum
