Ben senin kadar
Dayanıklı degilim
En küçük rüzgarda
Yaprak yaprak dökülürüm
Okyanuslarda yüzer
Bir karış suda boğulurum
Ateş böcegi gibiyim
Karanlıkta kalmaktansa
Işığa koşarım
Ömrümde sensin ecelimde
Güzümde sensin baharımda
Bazen nedenli bazen nedensiz
Ağlatanda sensin güldürende
Senden öncesi yok zaten
Senden sonrasıda olmayacak
İlle de sen olacaksın
Yokum gayrısına
Bildiğin halde
Bırakıp gittin
Şimdi bir daha
Olmayacakmısın artık
Gördüğüm düşler
Sensizmi olacak
Nasıl hayal kuracağım
Ben bu şiirleri
Kime yazacağım
Kim okuyacak
Senin gibi
Ufuklara bakıp
Beklemeyecekmiyim yolunu
Bayramlarda gelmeyecekmisin
Sarılımayacakmısın bana
Kurban kesip alnına
Kanı sürmeyecekmiyim
Gelecek yeni yılı
Sensizmi kutlayacağım
Yazlarım sensizmi
Geçecek artık
Yakamozu beraber
Seyretmeyecekmisin benimle
Sahil de el ele
Yürümeyecekmiyiz bir daha
Yani şarkılar
Söylemeyecekmisin bana
Güldürmeyecekmisin beni
Kim benimle birlikte
Denize girecek
Kim yüzmeyi ögretecek
Boğulursam kim
Kurtaracak beni
Yok kimse
Yok işte yok
Yüreğimde isyan var
Yangınlar düşmüş
Bakışlarımın üstüne
Gözlerimin feri sönmüş
Oyunun son perdesinde
Alkış yerine
Gözyaşı sel oldu
Sensizlik kor gibi
Yakıyor içimi
Bıktım savaşmaktan
Dağların bile çekemediği
Yükü taşımaktan
Ne yaşımdan ne başımdan
Hayatın açtığı
Çıkmaz sokaklarda
Yürümekten yorgunum
Bir günde hem doğumu
Hem ölümü yaşadım
Hasretin yaktı
Bitirdi beni
Yüreğim yorgun
