Türkiye’de eğer israf önlenmiş olursa Türkiye’de ne dış borç nede iç borç nede fakir kalır. Birinci ekmek israfından bahsedeceğim.Aileler ihtiyacı kadar ekmek alacaklarına fazla ekmek alıyorlar. Bayatını da değerlendirmeyince çöpe gidiyor. Yine lokantalarda yemek ve ekmek israfı had safhada bulunuyor. Yemek yiyen bir kişiden artan ekmek ve yemek çöpe dökülüyor. Kişinin el vurmadığı ekmekte olsa yemekte olsa yine çöpe dökülüyor. Halbuki fakirlerin yemesi için bunlar kullanırsa o lokantanın çevresinde ve civarında fakirler devamlı gelip bu heba olacak yemekleri yiyebilirler.sokakta dilenen veya mahalle dilenmez dilencilerin evlerine gönderilse dahi çöpe atılmaz ve değerlendirilir. Ancak israf almış başını gidiyor.
