UZAY ÜLKESİ

Abone Ol

Bugün haberlere konu olmayan, fakat sosyal medya gündeminde yer alan bir haber okudum. Bu haberde, Kenan Sofuoğlunun 5. Kez dünya şampiyonluğunu kazandığını yazıyordu. Türkiyedeki insanların, dünyadaki başarıları ülke gündemimizde yer almıyordu. Neden? Diye düşünmeye başladım. Ülke gündemimiz o kadar meşgul ki, insanlarımız siyaseti ve futbol maçlarını takip etmekten, Türkiye için zafer kazanan insanlarımızı görmezden geliyor Türkiye basını. Bunun sebebi ne peki?

1) Siyaset, günümüzde insanlarımızı meşgul eden yegane tehdittir bana göre. İnsan, siyasete dalınca aklına her türlü kurnazlık geliyor. İnsanlarımızda bu kurnazlığı, yakın arkadaşlarına hatta ailelerine yapacak kadar alçalmış durumda. Siyaset, beynimizi o kadar meşgul ediyor ki, insan olduğumuzu unutup hayvanlaşma yoluna kadar gidebiliyoruz.

2) Futbol; ne yazık ki siyaset kadar önemli bir yer tutmasa da, hafta sonları oynanan maçlara o kadar kapılıyoruz ki, hayatımızın elimizden akıp gittiğini unutuyoruz. 90 dakika oynanan maçı izliyoruz, üzerine bir de spor yorumcuların 2-3 saat gevezeliklerini izliyoruz. Aman şu hoca bu maç için ne dedi? Şu maçta oynayan sporcunun hareketine ne dedi? Bu haftanın ilk 11 kim? Bu haftanın takımı kim? Gol krallığı kimin elinde vs. Bu soruların cevaplarını bir de usta yorumculardan dinliyoruz. 2-3 günde oynanan bütün maçları, spor yorumcuları bir haftaya sığdırıyor. 90 dakika izlediğimiz maç, bizi ailemizden hatta kendimizden koparıyor. Tuttuğumuz takımın gol yemesi, gol atması, kötü oynaması sırasında yağdırdığımız küfürler, bizi insan olmaktan çok hayvan olduğumuzu gösteriyor.

Önceki gün haberlerde çıkan 'UZAY ÜLKESİ’ haberi beni derinden yaraladı. İnsanlar uzaya çıkmış ve üzerine uzay ülkesi yapıyorlar. Biz kalkmışız, beynimizi kemiren siyaset ve futbola gömülmüşüz. Gelişen teknoloji çağını yakabileceğimiz zaman varken, bu gemi limandan ayrılmadan evvel yetişmeliyiz.

Teknoloji ile günden güne önümüze serilen olanakları bizde yapabilirken, bu adımları atmanın tam sırası. Gelin ülke olarak siyaset ve futbola ara verip, hiç okumak için elimize almadığımız gazete ve kitapları okuyalım. Belki siyaset ve futbol girdabına girmiş olan beynimiz, bir nebze de olsa hayat bulur. Kronik hastalığa müptela olan beynimize ilaç vererek hayata tutunmasını sağlarız.


'UZAY ÜLKESİ’ değiliz, ama futbola ve siyasete muhtacız.