Nedense bilmem Dejenere olan her şey dikkatimi çekmiş, beni derinden rahatsız etmiştir. Bunlardan bir tanesi de taziyelerimiz.
Taziyeler; başsağlığı, sabır dilemenin ötesinde karşılıklı birlerimizi memnun etme, ağırlama çabasından ibaret olmuş. Taziye evlerimiz; gerçekten Türkiye ye ve hatta Tüm Müslüman ülkelere örnek olacak nitelikte. Taziye evlerinde sorun yok tam tersi güzel bir uygulama. Taziye evlerini yapanlardan, sebep olanlardan, emeği geçen herkesten Allah razı olsun.
Ancak; Biz çocukken yani 1970 yıllarındaki taziyeler ile şimdiki taziye adabını karşılaştırınca arada büyük farkların olduğunu, dejenere olduğunu görürüz. Ben ve benden daha büyük abilerimiz de hatırlar. Taziye yakını taziye evinde oturur, başını önüne eğer, tefekkür eder, üzüntüsünü birkaç damla gözyaşı ile hissettirir. Yerinden yerli yersiz kalmaz, kapılara kadar gelen misafirleri uğurlamaz. Gelen misafirleri memnun etme çabasına düşmez, çünkü taziyesi vardır. Aklına bunlar gelmez, bunları yapacak mecali yoktur. Baş sağlığına gelenlerde bir köşede oturur, açı kahve, kokusunu alır. Fatiha veya aşır okunur. Baş sağlığı diler ve sessizce çıkıp gider. Şimdi ise başsağlığına gelenler taziye sahibinden ilgi alaka bekliyor. Taziye sahibi de gelenleri memnun etmek için kapılara kadar uğurluyor.
Taziye Yemeklerinde de ayrı bir durum var. Yine eskiden Taziye sahibi yemek yemeyi aklına getiremez, düşünemez bile. Yemek yapacak morali yoktur, yakını vefat ettiği için çok üzgündür. Onun için taziye yakınları, arkadaş ve komşular taziye yakınlarına yemek yapar götürürlerdi. Onlarla beraber oturur yer, onlara moral verir, hayata bağlamaya çalışırdı. Şimdiki gibi taziye sahibi gelenlere ikram etme, gelenleri memnun etme çabasın da değildi. Yani taziye sahibi ve başsağlığına gelenler bir birlerinde ikram, hürmet, ağırlama beklentisi içinde olmazlardı, bu normal ve doğal karşılanırdı.
Hal böyle olunca da hepimizin şahit olduğu ve yaşadığı gibi taziyeler yaşanmıyor. Defin işlemleri ile birlikte taziyelerde şakalaşmalar, gülüşmeler başlıyor, ticaret sohbetleri ve yemek muhabbetleri ön plana çıkıyor. Hatta siyaset tartışmaları yapılıyor. Taziye yakını da taziyenin etkisinden çıkıyor, taziyeler anlamına ve önemine uygun yaşanmıyor. Tefekkürü mevt olayı ortadan kalmış oluyor.
Bir sonraki yazımızda inşallah çeşitli vesilelerle okutulan mevlitlerimizle ilgili yazmaya çalışacağız. Selamlar, saygılar. Allah’a emanet olun.