Türkiye’de halen hemen hemen tüm el sanatlarının halen yaşadığı nadir illerinden birisi ise Şanlıurfa’dır. Kürkçülük, Bakırcılık, yemenicilik, Kilimcilik, ahşap oymacılığı, Kalaycılık, Keçecilik olmak üzere tüm sanat dalları son ustaların ellerinde devam ediyor. Gazetemiz muhabirlerinin bu ustalarla yaptıkları söyleşilerde genellikle ekonomik getirisi olmadığından bu mesleklere hiçbir çocuklarını göndermiyor. Bir çok meslek ise iş olmadığından bu işi bırakmak üzereyim. 40-50 yıldır yaptığım bu mesleği bırakamıyorum. Diye sitem ediyorlar. Devletin ve belediyelerin desteklerinin olmadığını belirtiyorlar.
Şimdi bu el sanatlarının mutlaka gelecek nesillere aktırılması gerekiyor. Belediyeler ,valilik ve kaymakamlıklar gelen misafirlere farklı nedeniler vereceklerine tüm el sanatlarını yaşatmaları için sipariş verip üretilen ürünleri misafirlere armağan ettiklerinde hem bu meslekler iş bulmuş olacak hemde hediyenin el emeği göz nuru olması değer bulacak. Plaket verileceğine bu el emeklerinin bedeli belki plaketin maddi değeri kadardır.Bu birinci teklif diğer düşünce ise üretilen ürünlerin bir merkez tarafından satın alınacak gelen yerli ve yabancı turistlere satılmasını sağlanmasıdır.
Yaşları 70-80’i bulunan bu ustaların bankalardan, kosgep’den kredi alıp mesleklerini büyütmeleri mümkün değil. Bu meslek erbablarının tek amacı gelecek nesillere bu mesleği bırakabilmektir. Bu meslek dalları para kazanırca çıkarca bulur, kalfa bulur bir iken 10’da olur. Eğer cazip hale getirilirse bu meslekler yaşar ve gelecek nesillere miras kalır.