mutfakta ayda 1 kez bile kullanılmayan bu ürünlerin fiyatları da değerinden çok yüksek olması ise dikkat çekiyor. Uzmanlar, insanın yaşamını kolaylaştırmayı vaat eden bu ürünlerin hem hane ekonomisine gereksiz bir yük olduğunu hem de insana zarar verdiğini belirtiyor. İnsanın hareketini sıfıra indirmeyi hedefleyen sözde kolaylaştırıcı fakat zihnen, bedenen köreltici bu aletlerin insanı çürütüyor. Şehirde yaşayan insanlar böyle çöp malzemelerin içinde yaşamak zorunda kalıyorlar. Daha sonra bunları kırk yılda bir ancak ihtiyacımız olduğunda kullanıldığı fark ediliyor. Modern teknoloji pazarlaması vatandaşlara ihtiyacı olan şeyleri vermekten çok direk ihtiyaç yaratmaya yönelik çalışıyor. Yani bu alet ve edevatlar insanlara kaçınılmaz ihtiyaçlarımız olarak sunuluyor. Gerçekten ihtiyaç var mı bunu düşünülmeli. Bir şeyleri emek vererek yapmayı öğrenmek kabul edilmeli. bu ürünler İnsanlara bu aletlere çok ihtiyaçları varmış gibi gösterilerek satılıyor. bu gibi ürünler alınırken ihtiyaç mı ? yoksa ihtiyaç değil mi ? diye ailelerinin karar vererek alması gerekiyor.