Hani ansızın
Çekip gittin ya
Ben hep ağladım
Dilimden adın
Yüreğimden acın
Hiç düşmedi
Boşuna oyalandım
Boşuna üzüldüm
Çaresiz bir
Hastalığa yakalandım
Gün bitti dediler
Birazdan yarın olacak
Aşkta yarın
Olmaz sevdiğim
Yazıyorsam tane tane
Satır satır sevdamdan
Yürek ürkek
Yürek suskun
Korkar yazdıklarımdan
Aşk yarasından
Oluk oluk
Kanlar akar
Tuttuğum ellerinden
Öptüğüm dudağından
Okşadığım saçlarından
Vaz geçermiyim sandın
Aynı çıkmaz yolda
Kaç defa yürür insan
Kaç defa sonunu
Düşünmeden ayrılır
Kaç defa yanılır
Kaç hayat bitirir
Yeni bir yaşam için
Aynı yolda yolcuyuz
Biz ne yaptıysak
Aşk için yaptık
Ben ya giderse
Bir daha dönermi diye
Hiç düşünmedim
Benim seni sevdiğiden
Sen daha çok sevdin
İnadına bekleyeceksin
Biliyorum seni
Ağlama çocuklar gibi
Mutlaka geleceğim
Mücizelere inandığın
Gibi geleceğim
Bu üzüntüyü kaldırmaz
Sızlamasın yüreğin
Kötü düşünceleri
Sil aklından
Hayat kısa
Zaman az olsa da
Kıyamet kopmadı daha
Kendimize iskence yaptık
Bülbüllerin sesini
Duymaz olduk
Çiçekleri koklamayı
Yapraklarla konuşmayı
Dertleşmeyi unuttuk
Bize kader küstüyse
Biz kime küselim