Vakit çok geç biliyorum
Yeniden aşık olmalıyım
Korkmadan haykırmalıyım
Sevdiğimi söylemeliyim
Kimseyi umursamadan
Mutlu olmalıyım yeniden
Çiçekleri yeniden sevmeliyim
Gözyaşım damla damla
Akmalı şiir yapraklarına
Çocukluğumda yaşamadığım
Arzularım olmalı
Tek mutsuzluğum
Erişemediğim yıldızlar
Birde özlem olmalı
Koklamaya kıyamadığım
Bir gülüm olmalı
Yatağımda hayal kurmalıyım
Uyurken düşümde
Seni görmeliyim
Yastığım gözyaşımla
Islanmış uyanmalıyım
Seni sevmek
En büyük cezam olmalı
Ayrıldığım da değil
Kavuştuğum da
Yakan olmalısın
Son defa ağladığım
Mendilimde kurumuş
Bir damla
Gözyaşım olmalısın
Defterimin arasında
Özlemle baktığım
Kuru bir gül
Yaprağı olmalısın
Sen ilkbaharda
Filizlenen dal
Yazın yağan
Kar olmalısın yüreğime
Gözlerimden istemeden
Akan gözyaşım
Sen öldürmek istediğim
Bir türlü kıyamadığım
Ölümsüzlük olmalısın
Sen sevdiğim
Kar da açan çiçek
Yağmurdan sonra doğan
Güneş gibi gülmelisin
Hep böyle
Sevği dolu bakmalısın
Sıkıca sarılmalısın
Hiç ayrılığı düşünmeden
Kahretsin yine hayal
Kurdum işte
Şimdi.......
Sessizce üzerimi
Örtün ve gidin
Sizin hiç duymadığınız
Sesler kalsın içimde
Ya doğruyu bulurum
Ya kaybolurum
Bu yolda